آلودگی هوا و ترافیک، با توجه به پیامدهای زیانبارش به یکی از ملموسترین معضلات زیستمحیطی تهران و چندین شهر دیگر ایران تبدیلشده است. آمارها نشان میدهد که در روزهای تشدید آلودگی هوای تهران، شمار بیماران تنفسی «تا ۶۰ درصد» افزایش مییابد و بهطور متوسط موجب کاهش ۵ سال از عمر تهرانیها شده است. بر اساس همین آمارها، در اثر آلودگی هوایی که در کشور ایران در سال ۱۳۸۹ به وجود آمد، حداقل ۴۰۰۰ نفر جان خود را ازدستدادهاند و اگرچه بیش از ۸۰۰ هزار واحد صنعتی مستقر در تهران سهم بزرگی در آلودگی این شهر دارند، ۸۸ درصد آلودگی هوای تهران ناشی از آلایندگی وسایل نقلیه است.
بانک جهانی در سال ۲۰۰۴ خسارت ناشی از آلودگی هوا در ایران را حدود هفت میلیارد دلار اعلام کرده بود که آمار جدید نشانگر افزایش بیسابقه میزان این خسارات به اقتصاد ایران است.
هزینههای آلودگی هوا در سال ۱۳۸۴ در تهران برای اقامت در بیمارستان ۱۰ میلیارد ریال، ویزیت پزشک ۹۲ میلیارد ریال، مراجعه به اورژانس ۱۳۰ میلیارد ریال و خسارات روزهای کاری ازدسترفته با احتساب کار خانگی، یک هزار و ۵۴۰ میلیارد ریال بوده است. قطعاً با توجه به نرخ تورم و بالا رفتن هزینهها، میزان خسارات ناشی از آلودگی هوا در سالهای جاری چند برابر افزایش یافته است.
همچنین بر اساس آمارهای مختلف، تأثیر آلودگی هوا بر سلامت جامعه و تأسیسات شهری، ضرر مالی قابل توجهی برای کشور، دولت و تهرانیها در پی دارد.
بر اساس برآوردی دیگر، هرروز تعطیلی در پایتخت حدود ۳۰میلیارد تومان ضرر مالیاتی به دولت وارد میکند. چراکه بر اساس محاسبات رئیس کمیته اقتصادی کمیسیون بودجه، پیشبینی وصول مالیات برای سال ۸۹ حدود ۳۵۰ هزار میلیارد ریال بوده و تعداد روزهای کاری در سال هم ۲۸۸ روز است. اگر این ۳۵۰ هزار میلیارد ریال را تقسیمبر ۲۸۸ روز کاری کنیم دولت حدود هزار و دویست میلیارد ریال به ازای هرروز تعطیلی در کشور مالیات از دست میدهد، ازآنجاکه سهم استان تهران از وصول مالیاتها قریب ۲۵ درصد یا یکچهارم کشور است، هرروز تعطیلی در تهران حدود ۳۰ میلیارد تومان ضرر مالیاتی به دولت وارد میکند.
خسارتهای آلودگی هوای تهران به این مسائل ختم نمیشود. بر اساس آمارهای رسمی وزارت بهداشت سالانه بیش از ۴ هزار کشته ناشی از آلودگی هوا در شهر تهران وجود دارد و میلیاردها تومان خسارت به بهداشت و سلامت جامعه وارد میگردد. در کنار این آمارها استهلاک خودروها، هزینه تعمیرات و قطعات یدکی وسایل نقلیه و بسیاری از هزینههای دیگر وجود دارد که در آمارهای رسمی مشاهده نمیشوند.
لذا در پستهای بعدی، به این میپردازیم که چگونه استفاده از خدمات ویدئوکنفرانس، امکان ملاقات رودررو بدون حضور فیزیکی را برای افراد فراهم میآورد. مواردی چون برگزاری جلسات چندنقطهای (گروهی) مجازی، بانکداری، آموزش از راه دور، پزشکی از راه دور، ملاقات بیمار توسط خانواده از راه دور، مشاوره از راه دور، دورکاری و …میتواند نقشی مؤثر در کاهش ترافیک و آلودگی کلانشهرهای ایران ازجمله تهران ایفا نماید.
متن بسیار مفیدی بود، ممنون